Rug- of lage rugpijn is de meest voorkomende klacht van patiënten in de huisartsenpraktijk. Ze staan op de tweede plaats (na aandoeningen van de luchtwegen) wat betreft de frequentie van medische zorgaanvragen. Er zijn veel ziekten die tot pijn leiden. Maar de meest voorkomende oorzaak is osteochondrose van de lumbale wervelkolom, waarvan we de symptomen en behandeling in dit materiaal zullen bespreken.
Relatief recent beschouwde de geneeskunde deze aandoening als leeftijdsgerelateerde veranderingen in de wervelkolom, die het in verband bracht met de processen van natuurlijke veroudering van het menselijk lichaam.
Tegenwoordig wordt lumbale osteochondrose beschouwd als een vrij ernstige ziekte die voorkomt bij mensen van alle leeftijdsgroepen. Momenteel heeft de incidentie een gestage neiging tot verjonging, steeds vaker wordt de ziekte gediagnosticeerd bij mensen onder de 30 jaar.
Oorzaken van voorkomen
De reden voor de ontwikkeling van lumbale osteochondrose is nog niet vastgesteld. Maar wanneer men met deze pathologie wordt geconfronteerd, is het vrij vaak mogelijk om aan te nemen wie vatbaarder is voor de ziekte, in gevaar is.
Predisponerende factoren:
- Passieve levensstijl. Dit geldt ook voor mensen die een overwegend zittende levensstijl leiden. In zittende positie ontspannen de spieren van het korset, wat de belasting van de lumbale wervelkolom vergroot.
- Hormonale stofwisselingsstoornissen en endocriene ziekten kunnen het metabolisme in de weefsels van de wervelkolom nadelig beïnvloeden en bijdragen aan de ontwikkeling van osteochondrose.
- Diverse aangeboren en verworven afwijkingen in de structuur van het bewegingsapparaat - kromming van de benen en wervelkolom, platvoeten.
- De aanwezigheid van constante zware fysieke inspanning op de wervelkolom, in het bijzonder het tillen van zware voorwerpen. In dit geval kunnen we praten over een beroepsziekte van categorieën als gewichtheffers en mensen wiens professionele taken verband houden met het constant tillen van zware voorwerpen.
- Constante ongezonde voeding en dagelijkse routine, regelmatige stress, onvoldoende slaaptijd, stofwisselingsstoornissen.
De bovenstaande punten zijn de meest voorkomende factoren die de voorwaarden scheppen voor de ontwikkeling van de ziekte.
Graden van lumbale osteochondrose
De manifestaties van de ziekte zijn afhankelijk van de mate van ontwikkeling van de pathologie.
Er zijn vier graden van osteochondrose:
- Periode van verandering en beweging van de nucleus pulposus binnen de schijf. Pijn treedt op als gevolg van irritatie van de zenuwuiteinden in de annulus fibrosus en longitudinale ligamenten. De patiënt voelt lokaal ongemak in het deel van de wervelkolom waar de aangedane schijf zich bevindt: acute pijn of lumbago in de onderrug (lumbago), doffe pijn van constante aard (lumbodynie).
- Periode van vernietiging van de annulus fibrosus. Het wordt gekenmerkt door het optreden van instabiliteit en een toename van de mobiliteit van de wervels, wat langdurige en aanhoudende spierspanning veroorzaakt. De patiënt voelt symptomen zoals constante vermoeidheid van de spieren van de onderrug, ongemak,
- De periode van breuk van de annulus fibrosus en het verlaten van de nucleus pulposus voorbij zijn grenzen met de vorming van een hernia. De zogenaamde radiculaire syndromen worden waargenomen, die gepaard gaan met compressie van de zenuwwortels door afgevallen fragmenten.
- De wervelkolom is ernstig vervormd. De menselijke motoriek is moeilijk. Het belangrijkste probleem dat moet worden aangepakt, is de handicap van de patiënt. Er moet echter worden benadrukt dat er in dit stadium van de ziekte praktisch geen pijn is. Maar dit is geen signaal om de ziekte op te schorten, integendeel.
- Er is een pathologische proliferatie van botweefsel, waardoor de aandoening verder zal verslechteren.
Hoe osteochondrose van de lumbale wervelkolom moet worden behandeld, hangt rechtstreeks af van de mate van de laesie; hiervoor worden medicatie, niet-medicamenteuze en chirurgische blootstellingsmethoden gebruikt.
Symptomen van osteochondrose van de lumbale wervelkolom
Wanneer osteochondrose van de lumbale wervelkolom optreedt, is pijn het belangrijkste symptoom. De aard van pijnsensaties, de plaats van oorsprong en de voortplantingsrichting hangen af van welke receptoren irritatie ontvangen, dat wil zeggen hoe grote veranderingen in de tussenwervelschijf en de omliggende weefsels zijn, er is een uitsteeksel of al een hernia, in welke richting het uitsteeksel is gevormd, enzovoort.
Laten we de belangrijkste symptomen van lumbale osteochondrose opsommen:
- Pijn in de lumbale wervelkolom, pijn van de natuur, verergerd door plotselinge bewegingen, verandering van lichaamshouding, langdurig in dezelfde houding blijven. Pijnvermindering treedt op bij het innemen van een horizontale positie;
- Samen met pijn in de lumbale wervelkolom kan osteochondrose een gevoel van zwakte in de onderste romp en benen geven, evenals verlies van peesreflexen van de onderste ledematen;
- Kromming van de lumbale wervelkolom komt vaak voor. Afhankelijk van de plaats waar de kromming wordt waargenomen, maken we onderscheid tussen scoliose (kromming van de wervelkolom naar rechts of links), lordose (voorwaartse buiging) en kyfose (afvlakking van de lumbale buiging);
- Als osteochondrose heeft geleid tot beklemming en disfunctie van het ruggenmerg, kan de patiënt oncontroleerbare urine en ontlasting hebben.
Extra functies:
- koude huid en gevoelloosheid in de lumbale regio, billen;
- droogheid, peeling, blauwe huid op de onderrug en billen;
- overtreding van zweten in de billen;
- plasstoornis;
- erectiestoornissen.
Deze symptomen duiden op het begin van de ziekte en vereisen medische tussenkomst. Behandeling van osteochondrose kan in het ziekenhuis en thuis worden uitgevoerd.
Diagnostiek
De diagnose van osteochondrose omvat het gebruik van verschillende methoden, voornamelijk palpatie van de lumbale wervelkolom.
Om de diagnose te bevestigen, wordt de patiënt voor onderzoek gestuurd met diagnostische apparatuur:
- Radiografie helpt om de toestand van de wervelkolom en elke wervel afzonderlijk te beoordelen. De integriteit van de tussenwervelschijven en het wervelkanaal wordt ook indirect beoordeeld.
- Met tomografie wordt de mate van beschadiging van de zenuwuiteinden en de bekleding van het ruggenmerg bepaald. En beoordeel ook de toestand van de tussenwervelschijven.
- MRI - gebruikt om een definitieve diagnose te stellen.
Een juiste diagnose helpt om te begrijpen hoe lumbale osteochondrose moet worden behandeld en welke medicijnen en procedures hiervoor nodig zijn.
Complicaties
Osteochondrose van de lumbale wervelkolom kan uitsteeksels en hernia's veroorzaken als gevolg van aanzienlijke belasting van deze wervelkolom. Het zijn deze complicaties die zich zeer snel ontwikkelen, dus het is erg belangrijk om ze tijdig te behandelen.
Bovendien kan osteochondrose gecompliceerd zijn:
- heupzenuwontsteking;
- spondyloartrose;
- Schmorl's hernia;
- osteofytose, spondylose;
- stenose van het wervelkanaal met compressie en disfunctie van het ruggenmerg;
- compressie van de cauda equina met disfunctie van de bekkenorganen;
- kreupel;
- parese van de onderste ledematen.
Het is mogelijk om de progressie van complicaties te voorkomen door tijdige diagnose en complexe behandeling.
Behandeling van osteochondrose van de lumbale wervelkolom
Wanneer lumbale osteochondrose wordt gediagnosticeerd, vereist de behandeling uitgebreide complexe therapie, waaronder:
- matige lichamelijke activiteit;
- gebruik van medicijnen;
- tractie van de wervelkolom;
- manuele therapie;
- fysiotherapie;
- massage.
Behandelingsschema voor osteochondrose is gericht op:
- eliminatie van het ontstekingsproces;
- vermindering van pijn in de lumbosacrale regio;
- versterking van de spieren in de lumbale regio, billen, benen;
- eliminatie van pathologische spierspanning;
- verbetering van de werking van de bekkenorganen;
- regulering van de bloedcirculatie en metabolische processen in het getroffen gebied;
- herstel van het normale bewegingsbereik in de onderrug en verhoogde gevoeligheid van de onderste ledematen.
Chirurgische ingreep wordt slechts in enkele gevallen toegepast.
Medicatie
Een dergelijke behandeling van osteochondrose van de lumbale wervelkolom omvat het slikken van pillen, injecties en uitwendige (zalven en gels) medicijnen. De medicijnen die worden gebruikt om deze ziekte te bestrijden, verlichten pijn en stoppen ontstekingen.
Afhankelijk van de manifestaties kan de arts verschillende pillen voorschrijven voor osteochondrose van de lage rug:
- pijnstillers (analgetica);
- niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen;
- spierverslappers, om spierspasmen als gevolg van pijn te verlichten;
- chondroprotectors die kraakbeenweefsel herstellen;
- corticosteroïden (voorgeschreven als alle andere behandelingen hebben gefaald);
- vitaminepreparaten.
Heel vaak worden bij de behandeling van osteochondrose pillen voorgeschreven die het zenuwstelsel kalmeren, evenals antidepressiva die stressvolle situaties en depressie bestrijden.
Fysiotherapie voor lumbale osteochondrose
In de regel zijn medicijnen alleen niet voldoende om osteochondrose te behandelen. Fysiotherapeutische procedures worden gebruikt om pijn te elimineren, spierspasmen te verlichten en metabolische en herstelprocessen te stimuleren:
- amplipulse;
- fonoforese;
- diadynamische stromen;
- darsonvalization;
- magnetische resonantie therapie;
- lasertherapie.
Massage wordt voorgeschreven wanneer het belangrijkste pijnsymptoom is verwijderd of tijdens remissie bij chronische pathologie. Het dient om gespannen spieren te ontspannen. Heel vaak gecombineerd met opwarmprocedures of een bezoek aan de sauna. Dit zal het ontspannende effect op spierweefsel helpen versterken en de bloedcirculatie stimuleren.
Manuele therapie, die alleen wordt uitgevoerd door een specialist op dit gebied van behandeling, verhoogt de bloedcirculatie in het ruggenmerg, vervangt de verplaatste schijven van de wervelkolom.
Remediërende gymnastiek
Het hele scala aan fysieke oefeningen dat wordt gebruikt bij de diagnose van lumbale osteochondrose, zou de beweeglijkheid van de lumbale wervelkolom moeten helpen vergroten.
Remediërende gymnastiek zal niet effectief zijn als de oefeningen af en toe worden uitgevoerd. Het belangrijkste principe van oefentherapie is regelmaat. De constante uitvoering van een bepaalde reeks oefeningen zal helpen bij het elimineren van destructieve processen in de tussenwervelgewrichten.
Operatie
Gewoonlijk zal een arts alleen een operatie bestellen als zich ernstige complicaties voordoen. Bijvoorbeeld een hernia tussen de wervels. De meest voorkomende operatie is het verwijderen van de beschadigde schijf (discectomie).
Deze operatie wordt in dit geval als de meest productieve methode beschouwd, maar wordt tegelijkertijd alleen voorgeschreven als andere behandelingsmethoden binnen zes maanden geen resultaat opleveren. Bovendien is de methode van microchirurgische en endoscopische behandeling van de wervelkolom wijdverbreid.